Το Τεύκριο (Teucrium polium) ανήκει στην οικογένεια των Χειλανθών (Lamiaceae) και στο γένος Teucrium. Είναι πολυετής αειθαλής φρυγανώδης
θάμνος με ύψος 20-40εκ. Τα φύλλα του είναι λογχοειδή, πριονωτά, χνουδωτά με γκριζωπό «ασημένιο» χρώμα. Τα άνθη του είναι μικρά σε σφαιρικά κεφάλια με λευκό ή ανοιχτό κρεμ χρώμα (όταν ωριμάζουν) και ανθίζει από τέλη Απρίλιου ως Σεπτέμβριο. Όλα τα εναέρια μέρη του φυτού καλύπτονται με αδενώδη και μη αδενώδη τριχώματα και έχουν ένα ευχάριστο ελαφρύ άρωμα. Είναι αυτοφυές, βρίσκεται σε βραχώδεις, άγονες, αμμουδερές και ξηρές περιοχές της Μεσογείου και της εύκρατης Ασίας, από τις παράκτιες περιοχές ως και τα 1500 μέτρα υψόμετρο. Αγαπάει τον ήλιο και προτιμά ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη. Στην χώρα μας θα το συναντήσουμε και με άλλα ονόματα όπως: Αντωναΐδα (Κρήτη), παναγιόχορτο, αμάραντο, λαγοκοιμιθιά, λιβανόχορτο, αγαπόχορτο, αγαποβότανο, ασπρόχορτο, στομαχοβότανο, σπληνόχορτο, πόλιο.
Ιστορικά στοιχεία:
Φυτό πολύ γνωστό και χρήσιμο στην αρχαιότητα. Πρόκειται για το πόλιο του
Θεόφραστου, που αναφέρει ότι χρησιμοποιούνταν για παθήσεις της αναπνευστικής
οδού, για δερματικά προβλήματα και ότι προφύλασσε τα ρούχα από τον σκόρο. Κατά
τον Ησίοδο δινόταν για τα δαγκώματα των φιδιών. Ο Διοσκουρίδης το συνιστούσε
για πόνους στο στομάχι, κρυολόγημα και πυρετό. Ως στομαχοβότανο και για
θεραπεία της σπλήνας αναφέρεται και στον Πλίνιο. Σύμφωνα με την Ελληνική λαϊκή
παράδοση είναι το βότανο που μπορεί να προκαλέσει τον έρωτα (αγαποβότανο), πίνεται
για το ζάχαρο, τον βήχα, το έλκος στομάχου και για την μείωση της χοληστερίνης
και του πυρετού. Η κατανάλωση αυτού του φυτού είναι ευρέως διαδεδομένη και
δημοφιλής στους Βεδουίνους για αντίστοιχους θεραπευτικούς σκοπούς. Το Teucrium
polium πήρε το όνομά του από το πολιός που σημαίνει λευκός-υπόλευκος. Το
λατινικό όνομα Teucrium προέρχεται από τον Τεύκρο, βασιλιά της Τροίας που το
χρησιμοποιούσε.