Από τον Οκτώβριο το υπέργειο τμήμα της Αγριάδας ξεραίνεται και όλοι οι "χυμοί" του σταδιακά κατεβαίνουν στην ρίζα. Με τις πρώτες ζεστές μέρες στα μέσα Μαρτίου το φυτό ζωντανεύει και αρχίζει να αναπτύσσεται. Το διάστημα από τις αρχές του χειμώνα μέχρι τις αρχές της Άνοιξης είναι το κατάλληλο για να συλλέξουμε τις ρίζες της αγριάδας. Η Αγριάδα είναι ένα αυτοφυές αγριόχορτο, ζιζάνιο και θα το βρούμε σχεδόν παντού. Επιλέγουμε μια περιοχή που είναι καθαρή, απαλλαγμένη από μολύνσεις και τοξικότητα κάθε είδους. Στη συνέχεια με το πατόφτυαρο βγάζουμε τις ρίζες και τις απαλλάσσουμε από χώματα με λίγο "τίναγμα". Στο επόμενο στάδιο πλένουμε τις ρίζες σχολαστικά, ώστε να φύγουν όλες οι ακαθαρσίες και το ψιλό χώμα. Μετά τις κόβουμε σε μικρότερα κομμάτια (όχι πολύ μικρά) και τις βάζουμε σε ένα διάλυμα κρύου νερού με ξύδι. Το όξινο αυτό διάλυμα τις "αποστειρώνει" και τις αφήνουμε για 7-10 λεπτά. Αφού τις ξεπλένουμε σχολαστικά, τις αφήνουμε να στεγνώσουν σε δροσερό, σκιερό και καλώς αεριζόμενο χώρο. Όταν ξεραθούν καλά τις αποθηκεύουμε σε γυάλινα αποστειρωμένα βάζα. Οι σωστά αποξηραμένες ρίζες κρατούν αναλλοίωτες τις ιδιότητές τους για 3 χρόνια. Για την παραδοσιακή χρήση και τις ιδιότητες της Αγριάδας θα βρείτε πληροφορίες σε παλιότερη ανάρτησή μας από εδώ. 
