Λυκίσκος Humulus lupulus, για μπύρα, ψωμί και όχι μόνο

 Ο Λυκίσκος, Humulus lupulus, ανήκει στην οικογένεια των Κανναβοειδών και είναι από τα πιο ταχυφυή φυτά στη γη (γρήγορης ανάπτυξης). Στην ανάπτυξή του μπορεί να μεγαλώνει και 30 με 40 εκ την ημέρα. Τα θηλυκά άνθη του λυκίσκου χρησιμοποιούνται στη μπύρα και δίνουν χαρακτηριστικό άρωμα, γεύση, πλούσιο αφρό καθώς και τη πικράδα. Τα συλλέγουμε το Φθινόπωρο και τα αποξηραίνουμε. Ο λυκίσκος παραδοσιακά χρησιμοποιείται κυρίως για την καταπραϋντική, ηρεμιστική, τονωτική και ηρεμιστική δράση του στον οργανισμό. Έχει αντι-ιικές, αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Έρευνες απέδειξαν ότι ο λυκίσκος μπορεί να είναι αποτελεσματικός κατά του βακτηρίου που προκαλεί τη φυματίωση. Περιέχει φυτοοιστρογόνα τα οποία ενεργούν όπως τα γυναικεία οιστρογόνα στο σώμα. Χρησιμοποιείται ως ισχυρό διουρητικό και μειώνει το ουρικό οξύ. Είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία για εξανθήματα, μώλωπες, φλεγμονές, νευραλγία, πέτρες στη χολή, κυστίτιδα, ρευματισμούς. Στην Ομοιοπαθητική το βάμμα λυκίσκου προτείνεται ως αγχολυτικό, διουρητικό και αφροδισιακό. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας, οι παραπάνω αναφορές είναι ενημερωτικού χαρακτήρα και δεν αποτελούν προτροπή για χρήση. 

Με λυκίσκο φτιάχνεται παραδοσιακά μαγιά για ψωμί και αυτό το ψωμί δεν έχει καμία σχέση με τα ψωμιά που τρώμε σήμερα. Είμαι από τους τυχερούς που μεγάλωσα με τέτοιο ψωμί και πάντα μνημονεύω την γιαγιά μου για αυτό. Παρακάτω δείτε 2 συνταγές: https://peliti.gr/prozymi-me-lykisko/   και  https://lakosta-moscow.ru/el/folk-remedies/how-to-make-homemade-yeast-a-leaven-for-hops/

Τον αποξηραμένο λυκίσκο τον φυλάσσουμε υποχρεωτικά σε γυάλινο δοχείο, σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να αναπτυχθούν βακτήρια.

Στο Βοτανόκηπο από τέλος Σεπτέμβρη μαζεύουμε άγριο λυκίσκο από τις πλαγιές του Πάικου.