Καλλιέργεια Θυμάρι ( Thymus vulgaris)

Οι περισσότεροι αναγνωρίζουν το θυμάρι στην ύπαιθρο και τις παραλίες από το χαρακτηριστικό του άρωμα. Ξακουστό είναι επίσης το θυμαρίσιο μέλι(κ πανάκριβο). Στη φαρμακευτική είναι γνωστό ως το βότανο με τις περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες. Πάμε να γνωρίσουμε καλύτερα αυτό το θαυματουργό φυτό που το συναντάμε από την θάλασσα μέχρι τα βουνά(περίπου 2000μ) με τα διάφορα είδη του. Είναι λοιπόν ένας αρωματικός μικρός (μέχρι 35-40εκ)θάμνος, πολυετής (7-8 χρόνια) και το γένος του(thymus) απαριθμεί περί τα 200 είδη (περισσότερα από 20 ευδοκιμούν στην Ελλάδα). Γνωστό είναι το καλλιεργήσιμο (vulgaris), το λεμονοθύμαρο (citriodorus), το serpyllum, το νησιώτικο άγριο θυμάρι (capitatus) με τα μώβ(μεγαλούτσικα) άνθη, το Varico και το Zygis(με μεγάλη απόδοση σε ποιοτικό αιθέριο έλαιο). Στο Βοτανόκηπο πειραματιζόμαστε με 4 διαφορετικά είδη και επιπλέον συλλέγουμε το αγαπημένο μας άγριο νησιώτικο θυμάρι το καλοκαίρι  στις διακοπές μας. Τα άνθη του είναι λευκά ή ρόδινα, μικρά και σχηματίζουν ταξιανθίες. Ανθίζει από Απρίλιο(λεμονοθύμαρο)  μέχρι και Ιούλιο(νησιώτικο) ή και Αύγουστο ψηλά στα βουνά. Τα φύλλα του είναι μικρά, άμισχα με χρώμα πράσινο έως και γκρι. Καλλιεργείται σε όλο σχεδόν τον κόσμο, αν και η σκούφια του κρατάει από τα μέρη μας(Δυτική Μεσόγειο). Βρήκα ότι η ονομασία του πιθανόν να προέρχεται από το ελληνικό ρήμα Θύω (θυσιάζω).

Ιδανικό για άγονες περιοχές, αντέχει στην ξηρασία και δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε θρεπτικά στοιχεία. Όμως αν ποτίζετε και του ρίξεις λίγο κοπριά(ειδικά στα άγονα χώματα) θα χαρεί και μπορεί να ανθίσει και  δεύτερη φορά. Καλλιεργείται σε καλά στραγγιζόμενα εδάφη(δεν του αρέσει η υπερβολική υγρασία) με pH από 4.8-8 και αναπτύσσεται καλύτερα στα ελαφρά όξινα εδάφη με pH 6.4. Προτιμά ασβεστούχα εδάφη και αγαπάει πολύ τον ήλιο. Πολλαπλασιάζεται εύκολα. Από τα μητρικά φυτά του κήπου μας πήραμε παραφυάδες(παράριζα) και φυτέψαμε περίπου 150 νέα φυτά(νωρίς την Άνοιξη). Δοκιμάσαμε και με μοσχεύματα και είχαμε επίσης μεγάλη επιτυχία. Εκεί που δεν τα καταφέραμε καλά είναι με σπόρο σε σπορείο. Μεταφυτεύεται σε μικρές αποστάσεις ειδικά όταν δεν πρόκειται να γίνει μηχανική συλλογή(30εκ στη γραμμή και 40-50εκ μεταξύ των γραμμών). Μετά την μεταφύτευση και για τον πρώτο μήνα θέλουν πότισμα για να ριζώσουν. Ένα σκαλισματάκι επίσης το βοηθά να αναπτυχθεί πιο γρήγορα. Σαν μικρό φυτό που είναι ενοχλείται από τα ζιζάνια και εμείς προτιμήσαμε για την καταπολέμησή τους την εδαφοκάλυψη με γεωύφασμα και χαρτόνια (όταν αλωνιστούν τα σιτάρια τον Ιούνιο, θα δοκιμάσουμε και με άχυρο). Εχθρούς δεν έχει, αφού το άρωμά του απωθεί τα έντομα. Μυκητιάσεις κ άλλες ασθένειες δύσκολα αναπτύσσονται, εκτός αν έχει υπερβολική υγρασία οπότε προσβάλλεται από σηψιρριζίες κ άλλες ασθένειες ακόμη και στα φύλλα. Βρήκα για αποδόσεις μέχρι και 800 κιλά/στρέμμα σε χλωρή δρόγη. Πρακτικά θα το επιβεβαιώσω μετά την συλλογή. Η απόδοση σε αιθέριο έλαιο κυμαίνεται από 0,5 έως και 3%  για κάποια είδη. Είναι το φυτό που χρησιμοποιείται σχεδόν παντού: στην μαγειρική, στην φαρμακευτική, στην ομοιοπαθητική, στην αρωματοποιία, στην βιομηχανία τροφίμων κ.α. Για τις χρήσεις και τις ιδιότητές του θα αναφερθώ αναλυτικά σε άλλη ανάρτηση. Μέχρι τότε κρατήστε αυτό: Θυμάρι, το “ελιξίριο” της ζωής.