Ανοιξιάτικες εργασίες

Η καλοκαιρία του Απριλίου βοήθησε την ανάπτυξη και την πρόωρη άνθηση του
φασκόμηλου, του θυμαριού, του κράταιγου και άλλων βοτάνων ακόμη και της
αχιλλέας. Τα φασκόμηλα της αυλής μας φέτος γιγάντωσαν, έσπασαν το περσινό τους
ρεκόρ και κάποια έχουν διάμετρο 2 μέτρα (μετρημένα). Στο χωράφι επίσης θέριεψαν
και τα ψαλίδια πήραν φωτιά στα χέρια των φίλων μας που ήρθαν να βοηθήσουν στην
συλλογή. Το φασκόμηλο που συλλέγεται αυτή την εποχή (ανθισμένα κλαδιά και φύλλα)
θα πάει όλο για απόσταξη και ήδη το ερχόμενο Σάββατο μας περιμένει το καζάνι του
αποστακτηρίου. Τα νέα φύλλα φασκόμηλου που θα βγουν μετά την συλλογή είναι αυτά
που θα συλλέξουμε από μέσα Ιουλίου και προορίζονται για ροφήματα. Τα θυμάρια μας
επίσης είναι σε πολύ παραγωγική χρονιά με το λεμονοθύμαρο να είναι και φέτος
πρώτο στην ανθοφορία. Τα φύλλα του μελισσόχορτου πρέπει να συλλέγονται πριν την
ανθοφορία. Κόβουμε τους βλαστούς του αυτή την εποχή και μαζεύουμε τα μεγάλα
φύλλα, αυτοί ξανααναπτύσσονται με νέα φύλλα που τα ξανακόβουμε και ουσιαστικά
δεν το αφήνουμε να ανθίσει. Το μελισσόχορτο βέβαια είναι πολύ δύσκολο στην
αποξήρανση, αφού «μαυρίζει» εύκολα. Χρειάζεται προσοχή ώστε να είναι απλωμένο,
να υπάρχει αερισμός στον χώρο ξήρανσης, ελάχιστη υγρασία και καθόλου έκθεση σε
ήλιο. Την ίδια ακριβώς ευαισθησία έχουν το χαμομήλι, τα φύλλα του δυόσμου, του
βασιλικού και της μέντας που επίσης αρχίσαμε να συλλέγουμε. Τις επόμενες μέρες θα
είναι ανθισμένο το τσάι μας και η πρώιμη ποικιλία sideritis raiseri (τσάι Παρνασσού),
ενώ ήδη μαζέψαμε τα πρώτα άνθη σπαθόχορτου. Το φυσικό ξηραντήριό μας ήδη
γέμισε και αρχίσαμε να το αδειάζουμε αποθηκεύοντας την προηγούμενη συγκομιδή
που αποξηράθηκε, όπως: ταραξάκο, φουμάρια, γάλλιο, πεντάνευρο, στελάρια,
τσουκνίδα, ρίζες αγριάδας, λάπατου, μολόχας. Παράλληλα με τις εργασίες συγκομιδής
και αποξήρανσης ασχολούμαστε και με το ξεχορτάριασμα των ανεπιθύμητων
αγριόχορτων-ζιζανίων. Οι βροχές του Μαρτίου είχαν ευνοήσει πολύ την ανάπτυξή τους
και τώρα μας ταλαιπωρούν, αλλά δεν γίνεται να μεγαλώνουν μόνο τα βότανα και τα
ζιζάνια να κοιμούνται. Η φυσική καλλιέργεια απαιτεί κόπο και ιδρώτα!