Η Λήμνος ήταν από παλιά αγαπημένος μου προορισμός διακοπών και την έχω επισκεφθεί πολλές φορές. Πρώτη φορά όμως βρήκα τόσα πολλά και διαφορετικά βότανα ανθισμένα (αρχές Ιουλίου και το καλοκαίρι έχει πάει και λίγο πίσω φέτος) Ανεβοκατέβαινα τις πλαγιές και τους λόφους μαζεύοντας κυρίως άγριο θυμάρι και όποιο βότανο άγνωστο σε μένα έβρισκα, το έτριβα και το μύριζα. Έτσι βρήκα ένα αγκαθωτό βότανο με γαλάζια άνθη που με τράβηξε το ενδιαφέρον κυρίως από τα πανέμορφα και μοναδικά άνθη του (μοιάζουν λίγο του θυμαριού). Έτριψα μερικά άνθη του στα χέρια μου και το μύρισα, και επειδή δεν είχε έντονη μυρωδιά ξαναέτριψα αρκετά άνθη. Το τράβηξα μερικές φωτογραφίες και αναρωτιόμουν αν είχε κάποια χρήση. Λίγο παρακάτω συνάντησα τον μπάρμπα Παναγιώτη, ένα φιλόξενο βοσκό της Βόρειας Λήμνου. Ξεναγώντας μας στο βασίλειό του συναντάμε το ίδιο βότανο. Αγόρι’μ αυτό είναι δηλητήριο, βγάζεις φουσκάλες στο σώμα σου, τσούζει και αν τρίψεις τα μάτια σου πρήζονται για μια βδομάδα, μου είπε. Μην τα ακουμπήσεις η συμβουλή του, αλλά ήταν ήδη αργά. 
Σε 2-3 ώρες πρήστηκαν τα πόδια μου, κοκκίνισαν και έτσουζαν. Σκέφτηκα κατευθείαν το σπαθόλαδο, αλλά καμιά διαφορά. Χαμομηλόλαδο, επίσης. Τελικά η κρέμα καλέντουλας που είχα μαζί μου τα ηρεμούσε προσωρινά και μετά από 2 μέρες καλυτέρεψαν. Οριστικά μου έφυγε μετά από 5 μέρες. Γαλαζοαστεριά το όνομά του, στη διάλεκτο του μπάρμπα Παναγιώτη. Μια πιο ευχάριστη εικόνα είχα με τις λυγαριές. Αμέτρητες συστάδες λυγαριάς με μωβ και άσπρα άνθη σε όλο το νησί. Στιβαρό άνθος, απρόσμενο-μεθυστικό άρωμα, τέλεια μυρωδιά. 
Ήταν εκεί, πριν φτάσεις σε κάθε παραλία για να σε υποδεχτεί, να σε καλοσωρίσει και να σε χαιρετίσει ευγενικά όταν έφευγες χαλαρωμένος. Με εντυπωσίασε, αρχίζω αμέσως έρευνα για τις ιδιότητές της, κάτι καλό έχει ακούσει το αυτί μου.
συναντηθείτε μην μπείτε στον πειρασμό να τα κόψετε για το βάζο του σαλονιού σας, είναι προστατευμένα, είδος υπό εξαφάνιση μας πληροφόρησαν οι ντόπιοι και οι τουριστικοί οδηγοί του νησιού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου