Κεράσια κοτσάνια, μην τα πετάξεις !

Τέλη Ιουνίου και για μερικές μέρες ακόμη θα υπάρχουν κεράσια. Κεράσια ένα φρούτο που πέρα από την υπέροχη, μοναδική γεύση του σε έλκει και με το φωτεινό κόκκινο χρώμα του. Τρελαίνονται λοιπόν μικροί και μεγάλοι, αφού είναι νόστιμο αλλά και υγιεινό, θρεπτικό.  Υπάρχει όμως και κάτι ακόμη σε αυτό το υπέροχο φρούτο,  που έχει αποτοξινωτικές και θεραπευτικές ιδιότητες και που συνήθως το πετάμε. Αναφέρομαι στα κοτσάνια των κερασιών ή όπως τα λέγαμε στο χωριό μου, τα τσουνιά των κερασιών. 

Τα κοτσάνια των κερασιών περιέχουν φλαβονοειδή, άλατα καλίου, βιταμίνες Α, ΒΑ, Β1, Β2, Β3, Β6, C, άλλα ιχνοστοιχεία σε μικρότερη περιεκτικότητα (φώσφορο, μαγνήσιο, νάτριο. Ασβέστιο, σίδηρο) κλπ. Στην εναλλακτική αλλά και την παραδοσιακή ιατρική, θεωρούνται από τα κορυφαία αποτοξινωτικά για τον ανθρώπινο οργανισμό.  Καθαρίζουν το αίμα, το συκώτι και λόγω του καλίου ενεργοποιούν το ουροποιητικό. Χρησιμοποιούνται για φλεγμονές του ουροποιητικού συστήματος, κυστίτιδα, κολικούς, δυσπεψία και από όσους έχουν προβλήματα με πέτρες στα νεφρά. Έχουν εμμηναγωγές ιδιότητες και είναι τονωτικά της λειτουργίας της καρδιάς.

Πως τα χρησιμοποιούμαι;

Μαζεύουμαι και αποξηραίνουμε τα κοτσάνια των κερασιών. Επειδή οι κερασιές είναι δέντρα που «τρώνε» πολύ δηλητήριο (φυτοφάρμακο), μαζεύουμε μόνο από κεράσια βιολογικής ή φυσικής καλλιέργειας. Τα πίνουμε ως τσάι που παρασκευάζουμε ως εξής: Για ένα φλιτζάνι τσάι βράζουμε το νερό με 20-30 κοτσάνια κερασιών για 3-4 λεπτά. Στη συνέχεια κατεβάζουμε το μείγμα από το βράσιμο και τα αφήνουμε στο καυτό νερό για άλλα 10 λεπτά περίπου. Αφού κρυώσει πίνουμε το τσάι μας με μέλι ή στέβια ή σκέτο, αφού έχει ένα ευχάριστο άρωμα. Αν μας ενδιαφέρουν και κάποιες από τις βιταμίνες που περιέχουν οι οποίες «χάνονται» με το βράσιμο (π.χ. C) φτιάχνουμε την κρύα εκχύλιση. Πιο συγκεκριμένα: για τις ίδιες ποσότητες νερού και κοτσανιών δεν τα βράζουμε, αλλά τα αφήνουμε σε νερό της βρύσης για μισή μέρα τουλάχιστον.

Προσοχή !

Τα κοτσάνια είναι το ένα από τα δύο συνηθισμένα «απόβλητα» του κερασιού. Το άλλο είναι τα κουκούτσια. Αυτά δεν τα χρησιμοποιούμαι, αφού περιέχουν ελάχιστη μεν, επικίνδυνη και άκρως τοξική δε, ποσότητα υδροκυανίου. Το υδροκυάνιο έχει αποδειχθεί ότι σε πολύ ελάχιστη ποσότητα έχει κάποιες ευεργετικές ιδιότητες, αλλά λίγο παραπάνω (πόσο;)  δημιουργεί αναπνευστικά και άλλα σοβαρά και μη αναστρέψιμα προβλήματα. Γενικώς κοτσάνια ναι, κουκούτσια μακριά.

Πηγές:

Λαϊκή παράδοση

www.pfaf.org