Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Γιατί Ελληνικές Πρώτες Ύλες


Από καιρό συζητάμε στον Βοτανόκηπο την ποιότητα & την προέλευση των πρώτων υλών που δεν παράγουμε εμείς. Θέλουμε οι πρώτες ύλες να είναι ασφαλείς και φυσικές ή βιολογικές. Όταν όμως ένα προϊόν έρχεται από την άλλη άκρη της γης και μεσολαβούν αρκετοί έμποροι μέχρι να φτάσει στα χέρια μας, επιτρέψατέ μας να έχουμε αμφιβολίες ακόμη και αν συνοδεύεται με ένα κάρο πιστοποιητικά(αξίζει να ψάξετε αναφορές στο διαδίκτυο για πολλές εταιρείες πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων). Αποφασίσαμε λοιπόν τα προϊόντα που προμηθευόμαστε να είναι Ελληνικά από παραγωγούς που γνωρίζουμε τον τρόπο καλλιέργειάς τους και να ελαχιστοποιήσουμε τα εισαγόμενα. Επισκεφθήκαμε πριν λίγες μέρες το Κέντρο Γεωργικής Έρευνας Βόρειας Ελλάδας στη Θεσ/νικη και διαπιστώσαμε την μεγάλη τεχνογνωσία  και επιστημονική υποστήριξη που υπάρχει, καθώς και την πλούσια ελληνική χλωρίδα. Αξίζει να αναφέρουμε μερικά στοιχεία από την έρευνα της Δρ Ελένης Μαλούπα τακτικής ερευνήτριας του εργαστηρίου Προστασίας & Αξιοποίησης Αυτοφυών και Ανθοκομικών Ειδών του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. Θεσ/νικης. «Η Ελληνική χλωρίδα είναι η τρίτη πλουσιότερη παγκοσμίως και φιλοξενεί το 50% της φυτικής βιοποικιλότητας της Ευρώπης & το 80% της Βαλκανικής. Είναι η πλουσιότερη χλωρίδα της Ευρώπης σε σχέση με την επιφάνεια της γης, με περισσότερα από 6000 αυτόχθονα είδη & υποείδη σε 132000km2. Έχουμε 270 περιοχές Natura, 400 υγροβιότοπους και υψηλό ενδημισμό με 1 στα 5 φυτικά είδη να είναι ενδημικό στην Ελλάδα.» Δηλαδή έχουμε σχεδόν τα πάντα και άρα μπορούμε(?) να παράγουμε σχεδόν τα πάντα. Επιπλέον λόγω της ποικιλότητας των κλιματικών συνθηκών και της σύστασης του εδάφους τα προϊόντα μας είναι άριστης ποιότητας.  Παράγουμε το καλύτερο ελαιόλαδο και ηλιέλαιο στον κόσμο  και δεν υπάρχει κανένας λόγος να εισάγουμε jojoba & macadamia oil, shea & cocao butter. Δεν χρειαζόμαστε φοινικέλαιο & λάδι καρύδας, αφού μπορούμε να παράγουμε άριστης ποιότητας καστορέλαιο. Έτσι δεν συμβάλλουμε και στον ξεριζωμό χιλιάδων παρθένων δασών προκειμένου να αντικατασταθούν με φυτείες φοίνικα & καρύδας. Δεν χρειαζόμαστε αμερικάνικη φυτική σόγια (ο ορισμός του μεταλλαγμένου), όταν την ίδια δουλειά στις καλλυντικές κρέμες μας την κάνει το κερί της μέλισσας που «βόσκει» στα ελληνικά δάση & λιβάδια. Αμυγδαλιές είναι γεμάτη όλη η Ελλάδα, βερικοκιές επίσης, αβοκάντο και αλόη παράγουν στην Κρήτη και είναι εξαιρετικής ποιότητας. (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=312546). Επίσης δεν είναι δυνατόν να εισάγουμε θυμάρι από το Θιβέτ, τριαντάφυλλο από τη Βουλγαρία, ρίγανη από την Τουρκία, ενώ ο τόπος μας είναι ο παράδεισος των αρωματικών. Επιπλέον το κριτήριο της τοπικότητας έχει και μια οικολογική διάσταση, αφού συμβάλει στην μείωση των μεταφορών και άρα της ρύπανσης. Δεδομένης και της οικονομικής κρίσης η υποστήριξη των τοπικών μας ποιοτικών προϊόντων δίνει δουλειά και ανάπτυξη στους ίδιους μας τους εαυτούς.

2 σχόλια:

  1. για που εννοείτε; δεν διευκρινίζετε για που θέλετε την γλυκερίνη και αυτή η ανάρτηση μιλάει για άλλα θέματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή