Λυκίσκος Humulus lupulus, για μπύρα, ψωμί και όχι μόνο

 Ο Λυκίσκος, Humulus lupulus, ανήκει στην οικογένεια των Κανναβοειδών και είναι από τα πιο ταχυφυή φυτά στη γη (γρήγορης ανάπτυξης). Στην ανάπτυξή του μπορεί να μεγαλώνει και 30 με 40 εκ την ημέρα. Τα θηλυκά άνθη του λυκίσκου χρησιμοποιούνται στη μπύρα και δίνουν χαρακτηριστικό άρωμα, γεύση, πλούσιο αφρό καθώς και τη πικράδα. Τα συλλέγουμε το Φθινόπωρο και τα αποξηραίνουμε. Ο λυκίσκος παραδοσιακά χρησιμοποιείται κυρίως για την καταπραϋντική, ηρεμιστική, τονωτική και ηρεμιστική δράση του στον οργανισμό. Έχει αντι-ιικές, αντιμικροβιακές και αντικαρκινικές ιδιότητες. Έρευνες απέδειξαν ότι ο λυκίσκος μπορεί να είναι αποτελεσματικός κατά του βακτηρίου που προκαλεί τη φυματίωση. Περιέχει φυτοοιστρογόνα τα οποία ενεργούν όπως τα γυναικεία οιστρογόνα στο σώμα. Χρησιμοποιείται ως ισχυρό διουρητικό και μειώνει το ουρικό οξύ. Είναι αποτελεσματικό στη θεραπεία για εξανθήματα, μώλωπες, φλεγμονές, νευραλγία, πέτρες στη χολή, κυστίτιδα, ρευματισμούς. Στην Ομοιοπαθητική το βάμμα λυκίσκου προτείνεται ως αγχολυτικό, διουρητικό και αφροδισιακό. Συμβουλευτείτε το γιατρό σας, οι παραπάνω αναφορές είναι ενημερωτικού χαρακτήρα και δεν αποτελούν προτροπή για χρήση. 

Με λυκίσκο φτιάχνεται παραδοσιακά μαγιά για ψωμί και αυτό το ψωμί δεν έχει καμία σχέση με τα ψωμιά που τρώμε σήμερα. Είμαι από τους τυχερούς που μεγάλωσα με τέτοιο ψωμί και πάντα μνημονεύω την γιαγιά μου για αυτό. Παρακάτω δείτε 2 συνταγές: https://peliti.gr/prozymi-me-lykisko/   και  https://lakosta-moscow.ru/el/folk-remedies/how-to-make-homemade-yeast-a-leaven-for-hops/

Τον αποξηραμένο λυκίσκο τον φυλάσσουμε υποχρεωτικά σε γυάλινο δοχείο, σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να αναπτυχθούν βακτήρια.

Στο Βοτανόκηπο από τέλος Σεπτέμβρη μαζεύουμε άγριο λυκίσκο από τις πλαγιές του Πάικου.

Απόσταξη Αρτεμισίας (Αψιθιάς)

Στον Βοτανόκηπο καλλιεργούμε Αρτεμισία (Αψιθιά) - Artemisia absinthium, εδώ και 10 χρόνια. Ένα μέρος της φετινής συγκομιδής το αποστάξαμε για παραγωγή Αιθέριου Ελαίου και Ανθόνερου. Η απόδοση κρίνεται ικανοποιητική και κυμάνθηκε στο 0,65% επί αποξηραμένης δρόγης. Η όλη διαδικασία διαφέρει από μια τυπική απόσταξη και ευχαριστούμε θερμά το αποστακτήριο Natural Drops - Αποστακτήριο Αιθέριων Ελαίων για την άψογη συνεργασία. Η Αρτεμισία είναι ένα βότανο που χρησιμοποείται για θεραπευτικούς σκοπούς και ως αποτελεσματικό αντιϊκό, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα σε όλο τον πλανήτη. Πολλές επιστημονικές έρευνες και μελέτες αποδεικνύουν σήμερα τις παραδοσιακές χρήσεις του βοτάνου. Από την αρτεμισίνη φτιάχτηκε το πρώτο φάρμακο κατά της ελονοσίας στην Κίνα. Πολλές αναφορές κυκλοφορούν στο διαδίκτυο τα τελευταία χρόνια και για την υψηλή αντικαρκινική της δράση ( ; ), ενώ γίνονται συνεχώς έρευνες για την θεραπεία από κορονοϊό με αρτεμισία. Σύμφωνα με την Κοινοτική φυτική μονογραφία του ευρωπαϊκού οργανισμού φαρμάκων (ema): παραδοσιακά χρησιμοποιείται σε προσωρινή απώλεια της όρεξης. σε ήπιες γαστρεντερικές διαταραχές, σε δυσπεψία. Από την Αρτεμισία γίνεται και το απαγορευμένο, ως μερικά χρόνια πριν, ποτό Αψέντι. Μια από τις δραστικές ουσίες της Αψιθιάς είναι επικίνδυνη σε μεγάλες δόσεις και λέγεται θουγιόνη (Thujone). Σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε τον γιατρό σας, η χρήση του βοτάνου είναι αποκλειστική ευθύνη του καθενός μας. Στο Βοτανόκηπο χρησιμοποιούμε το ανθόνερο της Αψιθιάς για φυτοπροστασία από έντομα, σκουλήκια, αφίδες με μεγάλη επιτυχία σε κάποια, όπως το πράσινο σκουλήκι του μπρόκολου. περισσότερα στο σχετικό ποστ: https://botanokipos.blogspot.com/2011/07/blog-post.html  

πηγές

http://195.134.76.37/chemicals/chem_artemisinin.htm
www.praf.org
https://el.wikipedia.org
www.ema.eu

Κράταιγος, το Βότανο της καρδιάς μας

 

Το γένος Κράταιγος (Crataegus) ανήκει στην τάξη των ροδωδών (Rosales), στην Οικογένεια  Ροδοειδή (Rosaceae) και περιλαμβάνει περίπου 200 είδη. Είναι θάμνος ή και μικρό δέντρο, με το ύψος του να φτάνει μέχρι τα 5 μέτρα (σπανίως τα ξεπερνάει) και ευδοκιμεί κυρίως στο εύκρατο βόρειο ημισφαίριο της γης. Κατά τόπους στην Ελλάδα του αποδίδουν και τα ονόματα μουμουτζελιά, μουρτζιά, μοσφιλιά, τρικουκιά, κουδουμηλιά, ξαγκαθιά. Είναι φυλλοβόλο, με σκληρά και μεγάλα αγκάθια (από 1 ως 3 εκατοστά),  ερμαφρόδιτο, έχει μικρά φύλλα, λευκά άνθη και κόκκινους καρπούς. Ανθίζει από αρχές Απριλίου μέχρι και Ιούνιο όταν βρίσκεται σε μεγαλύτερο υψόμετρο. Τα άνθη του μοσχοβολάνε, είναι λευκά μικρά, κατά κορύμβους με στρογγυλωπά πέταλα (5 συνήθως) και με πολλούς στήμονες. Ο καρπός είναι σφαιροειδής, μοιάζει με πολύ μικρό μήλο, έχει κόκκινο χρώμα,  ενώ εσωτερικά η σάρκα του (σαν πολτός) είναι κιτρινωπή και περιέχει 2 ως 5 σπέρματα. Ο καρπός ωριμάζει από αρχές του φθινοπώρου και συλλέγεται μέχρι τον Δεκέμβριο σε ορεινές περιοχές. Αναπτύσσεται σε υψόμετρο από 0-1600 μέτρα, είναι  ανθεκτικός στην ξηρασία, δεν έχει πολλές εδαφικές απαιτήσεις, τα περισσότερα είδη του προτιμούν πολύ ηλιακό φως, ενώ κάποια άλλα ευδοκιμούν καλύτερα σε μερικώς σκιερά μέρη. Θα τον συναντήσουμε συνήθως σε φράκτες, δάση και πετρώδεις ακαλλιέργητες εκτάσεις. Στην Ελλάδα φύονται κυρίως τα είδη: Κράταιγος ο ανατολικός (Crataegus orientalis) κυρίως σε ορεινές περιοχές, Κράταιγος ο μονόγυνος (C. monogyna), Κράταιγος ο λείος (C. oxyacantha) συνήθως σε άγονες εκτάσεις, Κράταιγος ο πυκνόλοβος (C. pycnoloba), Κράταιγος ο ποντικός (C. pontica), Κράταιγος ο Αζαρόλος (C. azarolus), μέτριου μεγέθους, άριστο ως υποκείμενο για εμβολιασμό αχλαδιών και μουσμουλιών.

Ιστορικά στοιχεία

Ο Διοσκουρίδης αναφέρει τον κράταιγο σαν θεραπευτικό βότανο για πολλές ασθένειες. Οι Ρωμαίοι έβαζαν φύλλα του στις κούνιες των μωρών, ώστε να απομακρύνονται τα κακά πνεύματα. Οι βοτανολόγοι του μεσαίωνα, τον αναφέρουν σαν διουρητικό, κατάλληλο για τις πέτρες των νεφρών και της ουροδόχου κύστης, ενώ ήταν γνωστό ως σύμβολο της ελπίδας αφού δινόταν για πολλές ασθένειες.

Συστατικά – Δραστικές ουσίες

Τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί περιέχουν βιοφλαβονοειδή. Υπεροσίδη, κερσετίνη, βιτεξίνη, βιτεξινραμνοσίδη (φλαβονοειδή), φαινολικά οξέα (χλωρογενικό, καφεΐκό οξύ), τριτερπενικά παράγωγα (κραταιγολικό, ουρσολικό, ελαϊκό οξύ),  λευκο-ανθοκυανιδίνες, σαπωνίνες, τανίννες, κυανούχους γλυκοζίτες, αμίνες, πολυφαινόλες, κουμαρίνες.

Φτιάξε μόνο σου φυσικό απολυμαντικό !

Φυσικό απολυμαντικό για τα χέρια και όχι μόνο! Φτιάξτε μόνοι σας απολυμαντικό χρησιμοποιώντας φυτικά ανθόνερα και αλκοόλη. Εμείς χρησιμοποιούμε ανθόνερα Δεντρολίβανου, Φασκόμηλου και Λεβάντας, όλα παραγωγής μας με Φυσική καλλιέργεια. Το ανθόνερο Δεντρολίβανου είναι αντιβακτηριδιακό και ελαφρώς απολυμαντικό. Χρησιμοποιείται και ως φυσικό συντηρητικό στην βιομηχανία τροφίμων και καλλυντικών. Δείτε αναλυτικότερα σε παλιότερο άρθρο μας από εδώ: https://botanokipos.blogspot.com/2012/08/blog-post_14.html Το ανθόνερο φασκόμηλου  είναι επίσης αντισηπτικό, αντιβακτηριδιακό και έχει αντιοξειδωτική,  αντιβιοτική και αντιρυτιδική δράση, δείτε αναλυτικά: https://botanokipos.blogspot.com/2012/10/blog-post.html  Tο πιο γνωστό ανθόνερο, της Λεβάντας, καταπραΰνει το ερεθισμένο δέρμα, έχει ήπια αντισηπτική δράση, μοσχοβολάει

 
και δίνει μια αίσθηση φρεσκάδας! Στην μίξη μας προσθέτουμε και λίγο φυτική γλυκερίνη (ή αλόη) για περισσότερη ενυδάτωση! Η Γλυκερίνη (και η αλόη) αντιμετωπίζει τα προβλήματα ξηρότητας και ξεφλουδίσματος του δέρματος που μπορεί να προκαλέσει η χρήση απολυμαντικού με μεγάλη ποσότητα αιθυλικής αλκοόλης. Μπορείτε να ενισχύσετε την απολυμαντική και αντισηπτική δράση χρησιμοποιώντας επιπλέον αιθέρια έλαια και ένα ποσοστό καθαρής αιθυλικής αλκοόλης 95⁰ (διαλύοντας σε αυτή τα αιθέρια). Αν θέλουμε 100% απολυμαντική δράση το τελικό μείγμα πρέπει να χει τουλάχιστον 62 βαθμούς αιθυλική αλκοόλη. Μια ήπια εναλλακτική είναι και η προσθήκη μηλόξυδου. Προφανώς το όλο μείγμα είναι μόνο για εξωτερική χρήση και πρέπει να αποφεύγετε από άτομα με αλλεργία στα παραπάνω βότανα.  Εμείς το φτιάχνουμε!